Ἡ Γερόντισσα Γαβριηλία

Τρίτη, 13 Ιουλίου 2010

Ἡ Γερόντισσα Γαβριηλία

Η Γερόντισσα με τον γνωστό Γέροντα Σοφρώνιο του Έσσεξ. Tης είχε κάνει πρόταση ο Γέροντας να παραμείνει ως Ηγουμένη της Γυναικείας Αδελφότητας. Η Γερόντισσα δεν την δέχθηκε, αφού έπρεπε να συνεχίσει το Ιεραποστολικό της έργο.

Ἡ Γερόντισσα Γαβριηλία
Ὁμιλεῖ ὁ π. Μάρκελλος Καμπάνης

Από τον ραδιοφωνικό σταθμό του Γ΄Προγράμματος και την εκπομπή της Αριέτας Παλιατσάρα,καλεμένος είναι ο πατήρ Μάρκελλος Καμπάνης , ιερέας της Κοιμήσεως Θεοτόκου Μενιδίου.
Η μακαριστή Γερόντισσα Γαβριηλία Παπαγιάννη γεννήθηκε στην Κων/πολη των Αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης το 1897. Κοιμήθηκε στις 27 Μαρτίου 1992 στην οικία Θεοτοκά στον Άγιο Νικόλαο στο Λακκί της Λέρου. Εφοίτησε στο Ζάππειο Παρθεναγωγείο της Κων/πολης. Σπούδασε Φιλολογία και Ανθοκομική στη Θεσσαλονίκη και στην Ελβετία και αργότερα κατά τα χρόνια του πολέμου εσπούδασε ιατρική και φυσιοθεραπεία στο Λονδίνο.
Όταν έλαβε τη θεία κλήση μετά την Κοίμηση της μητέρας της, πούλησε τα υπάρχοντά της ακολουθώντας την Ευαγγελική εντολή «πώλησον και δος πτωχοίς» και γύρω στα 50 της χρόνια, με τα λεωφορεία της γραμμής ταξίδεψε για 11 μήνες, με τελικό προορισμό, τις Ινδίες, όπου προσέφερε τις υπηρεσίες της σαν φυσιοθεραπεύτρια, προς τον πάσχοντα άνθρωπο και ιδίως τους λεπρούς.
Έζησε για 5 χρόνια ζωή ακτήμονα το τάξιμο να λέει «ναι» σε όποιον άνθρωπο χρειάστηκε τις υπηρεσίες της.
Έζησε ησυχαστικά σε μια σπηλιά στα Ιμαλάια για ένα χρόνο, μελετώντας την Αγία Γραφή και προσευχόμενη.
Η εκούσια πτωχεία της κι ο πολιτισμός της, όπως και το σέβας που έδειχνε στο πρόσωπο κάθε ανθρώπου, άγγιξε τον λαό της Ινδίας. Μορφωμένοι Βραχμάνοι ή απλοί άνθρωποι της ζήτησαν να τους μιλήσει για την Ορθοδοξία και την εκκλησία στην οποία ανήκε. Τότε τους έδινε ένα Ευαγγέλιο ή μία Φιλοκαλία. Έσωσε πολλούς Ευρωπαίους Χριστιανούς από πνευματικές επιρροές και απογοητεύσεις. Πολλοί από αυτούς έγιναν ορθόδοξοι ιερείς ή μοναχοί.
Στα Ιμαλάια ζώντας με πολλή προσευχή και μελέτη της Αγίας Γραφής έλαβε τη θεία κλήση του μοναχισμού, και έτσι πήγε στα Ιεροσόλυμα, στη Μονή των Αγίων Μάρθας και Μαρίας αδελφών του Αγίου Λαζάρου στη Βηθανία. Εκάρη μοναχή στην Πάτμο από τον Μακαριστό π. Αμφιλόχιο Μακρή ο οποίος διακρίνοντας το μέγεθος της αγάπης της και το ιεραποστολικό της ζήλο της έδωσε το μικρό σχήμα με ιδιαίτερη κλήση για ιεραποστολή «εκτός των πυλών της μονής».
Έτσι η μακαριστή Γερόντισσα Γαβριηλία έγινε το δεξί χέρι του μακαριστού π. Χρυσοστόμου Παπασαραντόπουλου στην Κένυα, ακολούθησε τον Σεβασμ. Ειρηναίο Γαλανάκη (Κισσάμου και Σελίνου) στην Βόννη όταν αυτός εκδιώχθηκε κατά την δικτατορία.
Πνευματικός της ήταν ο Αρχιμ. π. Lev Giller. Όλα γύρω της απέπνεαν πνευματική αγάπη και υψηλό επίπεδο.
Αυτά είναι λίγα λόγια μόνο. Δεν μπορεί κανείς να δώσει τη μορφή της Γερόντισσας Γαβριηλίας μέσα σε λίγα λόγια.
Η Γερόντισσα Γαβριηλία έζησε 11 χρόνια σε μεγάλη ηλικία στην οδό Μηδείας 7 στα Πατήσια, στο μετόχι που της είχε παραχωρήσει ο Μακαριστός Γέροντας Πατήρ Αγαθάγγελος Μιχαηλίδης που κατήγετο από την Καισάρεια της Καππαδοκίας. Έτσι στην ερημία της πόλης, προσέφερε την αγάπη του Θεού σ’ όποιον άνθρωπο της ζήτησε βοήθεια.
Στο τέλος της ζωής της έζησε 2 χρόνια στην Αγία Σκέπη στο μετόχι του Αγ. Νεκταρίου στην Αίγινα απέναντι από την Παλαιοχώρα την 1η επισκοπή του Αγ. Διονυσίου. Κατόπιν με το πνευματικοπαίδι της επήγε στη Λέρο για τον τελευταίο χρόνο της ζωής της. 1 -1½ χρόνο έζησε εκεί, όπου και κοιμήθηκε στις 27 Μαρτίου 1992 στην οικία Θεοτοκά στον Αγ. Νικόλαο στο Λακκί της Λέρου.
Η Γερόντισσα Γαβριηλία ιδιαίτερα τιμούσε τη σύναξη του Αρχαγγέλου Γαβριήλ (13 Ιουλίου).

Γέρων Σωφρόνιος του Essex: Η οντολογική γνώση του Θεού

Γέρων Σωφρόνιος του Essex: Η οντολογική γνώση του Θεού

Στη φωτογραφία τα κελιά του μοναστηριού του αγ. Ιωάννου Προδρόμου στο Έσσεξ

(προέλευση φωτό: Αρχιεπισκοπή Θυατείρων και Μεγ.Βρετανίας)

            

Στο βιβλίο του γέροντος Σωφρονίου Οψόμεθα τον Θεόν καθώς εστί, Έσσεξ 1996 (ISBN 1 874679 03 7) αναπτύσσεται το θέμα της οντολογικής γνώσεως του Θεού. Ας δούμε το σχετικό απόσπασμα:

     

 Όταν γίνηται λόγος περί οντολογικής γνώσεως του υποστατικού Θεού, έχομεν υπ’ όψιν την κοινωνίαν εν τω είναι και ουχί την γυμνήν διανοητικήν αντίληψην του θέματος. Ο άνθρωπος-υπόστασις ζή δια του Θεού και εν των Θεώ. Η πραγματικότης αύτη δύναται να εκφρασθή και δι’ άλλου τρόπου: Ο Θεός περιπτύσσεται τον όλον άνθρωπον, νούν, καρδίαν και σώμα. Το γινώσκον-πρόσωπον και ο Γινωσκόμενος-Θεός ενούνται εις έν. Ούτε ο είς ούτε ο Άλλος γίνονται «αντικείμενον» εν αυτή τη ενώσει. Η αμοιβαία γνώσις του ανθρώπου υπό του Θεού και του Θεού υπό του ανθρώπου φέρει χαρακτήρα «προσωπικόν» αποκλείοντα την «αντικειμενοποίησιν». Ο σύνδεσμος ούτος της αγάπης είναι πνευματική πράξις, κατά την οποίαν ο Ηγαπημένος γίνεται το είναι ημών. Ίδιον της αγάπης είναι να μεταφέρη την ζωήν εις Εκείνον, τον Οποίον αγαπά μέχρι και λήθης αυτής. Η Θεία αγάπη κατά το είδος αυτής, το μεγαλείον, την αρμονίαν, την εξουσίαν, υπερέχει παντός ό,τι γνωρίζει η γη. Είναι προς τούτο θαυμαστόν ότι η τοιαύτη κατάστασις κατανοείται ως η μόνη αληθώς και μοναδικώς φυσική δια τον άνθρωπον. Παράδοξον πράγμα: Ο Θεός είναι ο Έτερος και, συγχρόνως, ο εμός (Οψόμεθα τον Θεόν καθώς εστι, γ’ έκδοση, Έσσεξ 1996. σελ.342-343).

Και λίγο παρακάτω ο σοφός Γέρων επισημαίνει:

            Εν προσευχή ομοία εκείνης της εν Γεθσημανή δίδεται εις ημάς η οντολογική πείρα της «υποστάσεως»·η ομοίωσις δε του θανάτου ημών προς τον θάνατον του Χριστού είναι η οδός της «κενώσεως». Όσον πληρεστέρα είναι η τελευταία αύτη, τοσούτον τελειοτέρα είναι η ανάβασις του πνεύματος ημών εις τον φωτοφόρον χώρον της Προαιοωνίου Θεότητος, Και ανεξαρτήτως εάν ο άνθρωπος εκφράζη δια λόγων ή ουχί την πραγματικήν αυτού κατάστασιν, ζή αυτήν ως υπαρξιακήν γνώσιν: Νυν εν Χριστώ δύναται και αυτός να είπη, «εγώ ειμ» (ό.π., σελ. 346-347).

Πρβλ και το παρακάτω απόσπασμα από το ίδιο βιβλίο:

Όταν επισκεφθή τον άνθρωπον έστω και σκιά τις της Γεθσημανίου προσευχής, θραύονται τα δεσμά του εγωιστικού ατόμου και εισάγεται ούτος εις νέαν μορφήν προσωπικού, υποστατικού είναι, κατ’ εικόνα της υποστάσεως του Μονογενούς Υιού. Να δεχθή τις την πάσχουσαν αγάπην του Χριστού είναι ανεκτίμητος δωρεά του Αγίου Πνεύματος· δια της δωρεάς ταύτης προσεγγίζει ο άνθρωπος πνευματικώς την αίσθησιν του θανάτου Αυτού επί του σταυρού, και εν ταυτώ της δυνάμεως της αναστάσεως. Εάν τις ενωθή μετ’ Αυτού δια της ομοιώσεως του θανάτου εν βαθεία υπέρ του κόσμου προσευχή και αφορήτω δίψη δια την σωτηρίαν των ανθρώπων, προγεύεται της ομοιώσεως της αναστάσεως (βλ. Ρωμ. στ’5, η’11). Οδηγούμενος ούτος υπό της Άνωθεν συγκαταβαινούσης δυνάμεως εις την νέαν ταύτην μορφήν του Είναι, φθάνει «τα τέλη των αιώνων» και αισθητώς άπτεται της Θείας Αιωνιότητος (ό.π.,σελ.388).

Σημείωση:

Σημειώνεται ότι τα ανωτέρω αποσπάσματα είναι από την γ’ έκδοση του βιβλίου (Έσσεξ 1996). Σχετικά πρόσφατα κυκλοφόρησε νεότερη έκδοση του μνημονευθέντος βιβλίου.

Στη ζωή υπάρχει πάντοτε κάτι το “απροσδόκητο” (Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ) 13 Ιουλίου 2011

Στη ζωή υπάρχει πάντοτε κάτι το “απροσδόκητο” (Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ)

13 Ιουλίου 2011

[...].Νομίζω ότι αυτό σου δόθηκε όχι με μικρό τίμημα. Χάρις όμως σε αυτό διασαφηνίστηκαν σ’ εμένα πολλά, όχι μόνο για τη δική μας προσωπική περίπτωση, αλλά και γενικά διανοίχτηκε σε μένα το παράλογο των ανθρώπινων διαπροσωπικών σχέσεων. Εξαιτίας της ελευθερίας του ανθρώπου, η αντίδραση κάθε προσώπου στο ένα ή στο άλλο φαινόμενο είναι απρόβλεπτη. Στη ζωή υπάρχει πάντοτε κάτι το “απροσδόκητο”, το μη προβλεπόμενο, που δεν υπόκειται σε κανέναν υπολογισμό. Ακόμη και οι καλύτερες από κάθε πλευρά διαθέσεις μπορούν, όπως έδειξε η πείρα, να οδηγήσουν κάποτε σε παρεξηγήσεις, και μάλιστα σοβαρές. Τώρα που γεράσαμε και είναι τελείως θεμιτό να απαιτούν από μας κάποια “σύνεση”, ας αντιπαρέλθουμε μερικά πράγματα, μερικά γεγονότα, ας ανεβούμε υψηλοτέρα, για να πρυτανεύσει η αγάπη όχι μόνο στην αιωνιότητα, αλλά και μέσα στον χρόνο. Στοχαζόμενος συχνά για πολλά παρόμοια γεγονότα στη ζωή των ανθρώπων, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι όλοι μας οφείλουμε να συλλογιζόμαστε ότι το πρόσωπο εκείνο που συναντούμε πέρασε προηγουμένως από δοκιμασίες, καλές ή κακές, αλλά πάντως όχι όμοιες με τις δίκες μας. Από αυτό λοιπόν προκύπτει η δυνατότητα, ακόμη ενδεχομένως και το αναπόφευκτο, της διαφοροποίησης του “τόνου της φωνής”, της διαφοράς στη “γλώσσα”, της διαφοράς στις αντιλήψεις κλπ. Συμβαίνει όμως και το αντίθετο. Παρ’ όλη τη διαφορά στο παρελθόν, η συνάντηση μπορεί εξαρχής να είναι αρμονική και βαθειά. Και το τελευταίο αυτό γίνεται δεκτό ως δώρο “Ανωθεν”.

(Αρχιμ. Σωφρονίου, «Γράμματα στη Ρωσία», Ι. Μ. Τιμίου Προδρόμου, Έσσεξ)

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ ΤΟΥ ΕΣΣΕΞ

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ ΤΟΥ ΕΣΣΕΞ

Μαρτυρία του πατρος Ραφαήλ Νόικα

-Ο γέροντας Σοφρώνιος του Έσσεξ δεν τόνιζε το πάθος αυτό περισσότερο από τα άλλα πάθη.Θυμάμαι ερχόνταν στο μοναστήρι μία Γαλλίδα που είχε γίνει ορθόδοξη.Καμία φορά έβγαινε έξω για να καπνίσει κάποιο τσιγάρο.Μετά μου έλεγε:«Αισθάνομαι σαν μία πόρνη,πώς να ξεφύγω από τον καπνό;»Το ήθελε πολύ.Τότε της είπα(πιστεύω ότι της το είπε και ο γέροντας Σοφρώνιος):
«Άφησέ το αυτό τώρα.Έχεις άλλα προβλήματα»Εκείνη την εποχή είχε διάφορα προβλήματα και το κάπνισμα ήταν ένα πρόσθετο βάρος επειδή ήθελε να το κόψει.
Τελικά αυτή και άλλοι πολλοί το έκοψαν.Δεν είναι απαραίτητα αυτό το πρώτο βήμα.Το πρώτο βήμα είναι να πλησιάσεις τον Θεό.Να επιθυμείς να είσαι κοντά Του.Εαν ξέρεις ότι ο Θεός σε αγαπάει και με το τσιγάρο στο στόμα,τότε ίσως κάποια στιγμή να σου έρθει μία ιερή ντροπή,όχι μία ανθρώπινη ντροπή και να το παρατήσεις με αηδία,με αηδία ιερή και σωτήρια.

-Γνώρισα έναν Μολδαβό ο οποίος συχνά ταξιδεύει στην ΡωσίαΜου έλεγε ότι εκεί γνώρισε έναν Ρώσο γιατρό ο οποίος έχει 24 παιδιά με μία μόνο γυναίκα και υιοθέτησε και άλλα 4.Πηγαίνει συχνά στην Λαύρα του Αγίου Σεργίου του Ράντονεζ.Εκεί έχει ένα κελί δικό του.Όταν μπαίνει στο κελί μένει μέσα για 4 ημέρες χωρίς φαί,χωρίς ποτό.Κανείς δεν ξέρει τι κάνει εκεί.'Οταν βγαίνει από εκεί νομίζει ότι πέρασαν δέκα λεπτά.Η εκκλησία θέλει να τον κάνει ιερέα αλλά εκείνος αρνείται.Και έχει μία προσευχή τόσο δυνατή που μία φορά έκανε κάποιους εξορκισμούς με προσευχές απλές που ούτε οι ιερείς δεν μπορούσαν να κάνουν.Μετά από τις προσευχές αυτές βγαίνει έξω και καπνίζει κανένα τσιγάρο.Συγνώμη, με αυτό δεν θέλω να πω ότι επικροτώ το κάπνισμα,αλλά ωστόσο ας υπάρχει καποια ισορροπία.Πρώτα να αγαπήσει κάποιος τον Θεό και όλα τα άλλα θα προστεθούν.

Πηγή:www.proskynitis.blogspot.com

Αρχιεπίσκοπος Βασίλειος Βρυξελλών και Βελγίου (1900-1985) 25 Σεπτεμβρίου 2012

Αρχιεπίσκοπος Βασίλειος Βρυξελλών και Βελγίου (1900-1985)

25 Σεπτεμβρίου 2012

Ο κατά κόσμον Βσέβολοδ Κριβοσέιν γεννήθηκε στην Πετρούπολη. Ο πατέρας του διετέλεσε υπουργός και αντιπρόεδρος της ρωσικής κυβερνήσεως. Σπούδασε φιλολογία στα πανεπιστήμια Πετρουπόλεως και Μόσχας. Κατά τη στρατιωτική του θητεία έπαθε κρυοπαγήματα. Αναχώρησε για το εξωτερικό το 1920 κι επισκέφθηκε την Αίγυπτο, την Κωνσταντινούπολη και το Παρίσι. Συνέχισε τις φιλοσοφικές σπουδές του στη Σορβόνη και στο Μόναχο. Έμαθε καλά ελληνικά και ασχολήθηκε με τη μελέτη των Πατέρων της Εκκλησίας.

Αρχιεπίσκοπος Βασίλειος Βρυξελλών και Βελγίου

Το φθινόπωρο του 1925 ήλθε στο Άγιον Όρος. Εισήλθε στην ιερά μονή Αγίου Παντελεήμονος, όπου εκάρη μοναχός το 1927. Συνδέθηκε πνευματικά με τον όσιο Σιλουανό (†1938) και τον βιογράφο του Γέροντα Σωφρόνιο († 1993). Διακόνησε τη μονή του επί πολλά έτη σε διάφορες θέσεις. Ως γραμματεύς και μέλος της Γεροντικής Συνάξεως, ως αντιπρόσωπος αυτής και επιστάτης της Ιεράς Κοινότητος. Το 1941 ορίζεται μέλος ιεροκοινοτικής επιτροπής προς σύνταξη επιστολής προς τον Α. Χίτλερ, την οποία μεταφράζει στα γερμανικά, για την προστασία του Αγίου Όρους από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής. Η επιστολή αυτή εκπλήρωσε τον σκοπό της, γιατί το Άγιον Όρος δεν επαθε τίποτε, με εντολή του Χίτλερ από τον γερμανικό στρατό. Υπήρξε και μέλος της δεκαεξαμελούς επιτροπής του Καταστατικού Χάρτου του Αγίου Όρους, τον οποίο όμως δεν υπόγραψε τελικά, λόγω των τάσεων των Σλάβων για διεθνοποίηση του Αγίου Όρους.

Αρχιεπίσκοπος Βρυξελλών κ Βελγίου Βασίλειος με τον Γέροντα Σωφρόνιο Έσσεξ (Ως νέοι μοναχοί 1930)

Κατά την εικοσιπεντάχρονη παραμονή του στο Άγιον Όρος δεν ασχολήθηκε μόνο με διοικητικά θέματα, ούτε απορροφήθηκε από αυτά. Προσευχήθηκε και μελέτησε πολύ. Καρπός των μελετών του είναι η πρώτη σημαντική θεολογική του μελέτη: Η ασκητική και δογματική διδασκαλία του Αγίου Γρηγορίου Παλαμά. Αγάπησε ιδιαίτερα τους Έλληνες Πατέρες και κατέστη εξαίρετος παλαμιστής και συμεωνιστής. Μιλούσε άριστα ρωσικά, γερμανικά και ελληνικά.

Το 1951 με ευλογία της μονής του αναχώρησε για την Οξφόρδη. Υπήρξε συντάκτης του σπουδαίου Λεξικού των Ελλήνων Πατέρων. Επί μία δωδεκαετία μελέτησε πολλά χειρόγραφα διαφόρων βιβλιοθηκών των έργων του αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου, τα οποία έφερε στο φως της τυπογραφίας. Το 1951 χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος από τον επίσκοπο Δαλματίας Πέτρο. Το 1959 χειροτονήθηκε βοηθός επίσκοπος Βολοκολάμσκ στο Λονδίνο από τον αρχιεπίσκοπο Νικόλαο († 1961) και τον επίσκοπο Αντώνιο († 2003) με έδρα το Παρίσι. Το 1960 τοποθετήθηκε αρχιεπίσκοπος Βρυξελλών.

Ανέπτυξε πλούσιο συγγραφικό έργο, στο οποίο διακρίνεται η βαθιά γνώση του των αγιοπατερικών πηγών, η παραδοσιακή θεολογική του σκέψη και τα σύγχρονα ποιμαντικά προβλήματα. Το 1952 έγραψε για το Άγιον Όρος και την πνευματική ζωή στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Ο αρχιεπίσκοπος Βασίλειος δεν λησμόνησε ποτέ το Άγιον Όρος. Σε όλη του τη ζωή έγραφε, μελετούσε και προσευχόταν.

Κατά τον Κ. Καβαρνό, «η εμφάνισις των Γαβριήλ († 1983), Θεοκλήτου († 2006) και Κριβοσέιν (†1985) δεικνύει μίαν σημαντικήν αναβίωσιν του Ορθοδόξου μυστικισμού εις το Άγιον Όρος κατά τον 20ον αιώνα. Το μεγάλο ενδιαφέρον των διά τον μυστικισμόν είναι φανερόν εκ του θαυμασμού των διά μυστικούς θεολόγους, όπως οι Συμεών ο Νέος Θεολόγος, Γρηγόριος ο Παλαμάς και Νικόδημος ο Αγιορείτης».

Ανεπαύθη εν Κυρίω ως αρχιεπίσκοπος Βρυξελλώνκαι Βελγίου στις 22.9.1985 στο Λένινγκραντ.

Πηγές – Βιβλιογραφία:

Δ. Λ. Σταθόπουλου, Κριβοσέϊν Βασίλειος, Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, τ. 7, Αθήναι 1965, στ. 1032-1034. Δ. Γ. Τσάμη,Άγιοιν Όρος, Προσέγγιση στην πρόσφατη ιστορία του, Θεσσαλονίκη 1990, σσ. 22-25. Κ. Π. Καβαρνού, Το Άγιον Όρος, Αθήναι 2000, σσ. 41-42.

Πηγή: Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Μέγα Γεροντικό εναρέτων αγιορειτών του εικοστού αιώνος Τόμος Γ΄ – 1984-2000, Εκδόσεις Μυγδονία, Α΄ Έκδοσις, Σεπτέμβριος 2011